| نـدایـــی آمــد از انــوار والا |
| بشد نوری پدید از نسل طاها |
| چو موجی بود از از بحر ولایت |
| که می آمد به ساحل از امامت |
| زمین وآسمـان پـر نور گشتند |
| ملائک جملگی مسرور گشتند |
| نزولـی کرد نـور از قـوس بالا |
| هویدا گشت آن در بیت مولا |
| که زینـب آمد از نـور ولایت |
| شد او عارفه از سـوی امامت |
| علـی را همدمـی گردیـد حاصـل |
| که خواند او خطبه ها بر ضد باطل |
| به دشت کربلا یار حسین شد |
| امانتـدار اسـرار حسیـن شـد |
| به راه صبـر یکتـا قهرمان شد |
| نمایـان ساز ظلم ظالمان شد |
| به دشت نینـوا او در یقیـن شد |
| چو زهرا اُسوه و بانوی دین شد |