| الهـی بـا تـو گویــم راز دل را |
| نباشـد جز تو آگه حال و فعل را |
| تـو آگـاه از قلوبـی ای خـدایـا |
| تو ناظـر بـر خطـوری ای خدایـا |
| تـو ستـار و رحیمـی یا الهـی |
| چـرا دستـم نگیـری یـا الهـی |
| همه درد و تویی شفای دردم |
| همـه قیـد و تـویـی رَهـای بنـدم |
| که در بند حجاب از روزگارم |
| که در جسـمم اسیـر جسـم زارم |
| به هر کس دل دهم خیری نبینم |
| که حُبّـت در ازل کـردی نصیـبم |
| ز خود بیگانه وَز عشـق تو مستم |
| بـه جـرم عاشقــی آواره هســتم |
| چو شمع سوزم ز نورت جان بگیرم |
| رهـا از تـن رَه جــانــان بگیــرم |
| صدایم کن فنایـم کن تو امشـب |
| خلاصم کن رَهایـم کن تو امشـب |
| صدایـت را ز کویت من شنیـدم |
| به سویت با دل و جان پر کشیدم |
| که هم سر داده و پیمان ببستم |
| منـم عبـاس کـز مـوی تو مستـم |