تجلی عشق : یقظه ای بردل

بتابـد یقظـه ای بـر دل

که بیداری شود حاصل

چو انـوارش رسـد کامل

به صدق دل شوی نایل

طلب راگـر کنـی از دل

اِنـابه مـی شود حـاصل

نبـاشـد کـار آن مشکل

شوی موصوف صاحبدل

چو ذکرت را کنی حایل

شـود مانـع خطـور دل

چو نفست را کنـی زایل

شـود ابلیـس مستاصـل

به عصیان گر شوی مایل

بِمانـد عقلت انـدر گِـل

نداری یقظـه ای بـر دل

کُنـد وصل تو را مشکل

گُنـه را گـر کنـی زایـل

روی هر روز یک منـزل

نشینـی چله گـر با میل

کنـی طی وادی و منزل

مشـو از ذکر حق غافـل

جمالـش را بگیـر از دل

بُـود عبـاس اگـر سـائل

به یمـن حُبّ صاحبدل

استاد عباس شهریاری سنگسری